دارم با خودم حرف میزنم پس بی زحمت به خودت نگیر

بیست و هفت سالمون شد و رنگ خوشی ندیدیم یه زمانی چه آرزوهایی داشتیم اما بهشون

نرسیدیم که هیچ از همون جایی هم که بودیم نزدیک بود پرت بشیم پایین تو چاه بدبختی

ولی اشکال نداره صد سال اولش سخته حالا ای خدا تو اوج جوونی موهام ریخته همونی هم

مونده داره سفید میشه حالا همش بگو گر صبر کنی زغوره حلوا سازی موندم با خانوادم چه کنم

 گیر دادن که داری پیر میشی موقع زن گرفتنته از خر شیطون پیاده بشو میخواییم نوهامون دورمون

کنسرت لیدی گاگا بزارن بخدا اینی که تو سینم دارم یه تیکه گوشت گندیدست که مثلا اسمش

قلبه اما بخدا دیگه به ریپ زدن افتاده آخرش منو سکته میدن حالا ببین کی گفتم  یکی نیست به

این جماعت اون زمانی که ازدواج کردین که نه موبایل بود نه خونه و نه ماشین و نه ووووووووووو

 دیگه دوره رفتن مرد به خاستگاری زن گذشت کاش من تو هند دنیا اومده بودم

با این اوضاع اقتصادی و بیکاری خیلی از ما مردا دیگه موقش رسیده که خانوها بیان خاستگاری

مهریه بزنن پشت قباله ازدواج مردا و اینکه من از همینجا قول میدم مثل خانمها بی انصاف نباشیم

مهریه های نجومی نزنیم به هر حال حس میکنم کمی آروم شدم .

این اولین باری بود که زد به سرم که با خودم حرف بزنم تا پست بعدی که دوباره بزنه به سرم

بدروووووووووووووووووووووووووووووووووود